مایت

هیره ها خیلی کوچک و میکروسکوپی هستند و طول آنها حدود ۵.۰ تا – ۲ میلیمتر است. هزاران نوع از آنها روی بدن حیوانات زندگی می کند. آنها مانند کنه ها ۸ پا دارند، ولی بدنشان یا بند ندارد یا بندهای کمی دارد. بیشتر گونه ها مراحل ، تخم، لارو، نمف و بالغ دارند. در مراحل نا بالغ شبیه بالغ ولی کچکتر هستند. بعضی از هیره ها ناقل بیماری های مهمی مانند تب تیفوسی ناشی از ریکتزیا تسو تسو گاموشی (تیفوس بوته زار) و تعدادی از بیماری های ویروسی هستند. هیره ها با گزش خود موجب آزار و اذیت شدید انسان و حیوان می شوند. بسیاری از افراد نسبت به هیره ها و گزش آنها با حساسیت زیادی واکنش نشان می دهند. هیره هایی که آفت های اصلی هستند عبارتند از :
هیره های گزنده
هیره های مولد گال
مایت های گرد و غبار

تلفن سفارش سریع : ۰۹۱۲۶۱۶۸۱۸۷

حشره میکروسکوپی که با چشم دیده نمیشود ایجاد خارش لک های قرمز در ناحیه های مرطوبتر بدن از جمله علائم وجود گال (مایت ها) میباشد.برای حل اساسی این مشکل در درجه اول تشخیص درست حشره توسط سمپاش و یا دکتر متخصص پوست و در مرحله بعدی سمپاشی و ضدعفونی محیط مربوطه توسط کارشناس زبر دست کار را برای شما راحت میکند.
هیره‌ها یا مایت‌ها (به انگلیسی: mite) موجوداتی میکروسکوپی از شاخه بندپایان و ردهٔ عنکبوتیانهستند. هیره‌ها به همراه کنه‌ها به زیرردهٔ کنه‌سانانتعلق دارند. هیره‌ها از پرگونه‌ترین و موفق‌ترینبی‌مهرگان کره زمین هستند.
بسیاری از گونه‌های هیره آزادانه در خاک زندگی می‌کنند ولی شمار زیادی از گونه‌های هیره نیز به عنوان انگل بر روی گیاهان، حیوانات و کپک‌هازندگی می‌کنند. مایت‌ها اغلب در فضای داخلی اماکنی که هوای مرطوب دارند (مانند خانه)، زندگی می‌کنند و از مواد آلی موجود در گرد و خاک خانه تغذیه می‌کنند. قسمت بزرگ این مواد آلی شامل سلول‌های مرده پوست بدن انسان، قارچ‌ها و ذرات ریز مواد غذایی پخش شده در سطح خانه و تکه‌برگ‌ها است. مایت‌ها ذرات مرطوب را جذب می‌کنند. هیره‌ها اغلب باعث واکنش‌های حساسیتی مثل آسم می‌شوند.[۱]بهترین مکان برای مبارزه با هیره‌های موجود در گرد و خاک خانه، اتاق خواب خانه است. این موجودات میکروسکوپی بر روی سلول‌های مرده پوست که برای آنها یک منبع غذایی است زندگی می‌کنند.
همچنین، یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه منچستر در بالش‌هایی که بررسی کرده‌اند ۱۶ نوع قارچ یافته‌اند. محققان می‌گویند بالش‌های پر نسبت به انواع سنتتیک کمتر دارای قارچ به ویژه قارچی که آلرژی را تشدید می‌کند، هستند. اسپورهای قارچی یافت شده در بالش‌ها از پوسته‌های بدن انسان و مدفوع هیره‌ها تغذیه می‌کنند. آلودگی قارچی تختخواب و ملحفه اولین بار در دهه ۱۹۳۰ مشخص شد اما از آن پس تحقیق زیادی در این مورد صورت نگرفت. محققان دریافتند هر ۱۰ بالشی که مورد بررسی قرار دادند حاوی تعداد قابل ملاحظه‌ای از ۴ تا ۱۶ گونه قارچی بودند. قارچ میکروسکپی آسپرژیلوس فومی گاتوس به ویژه در بالش‌های سنتتیک موجود بود. این قارچ معمولاً به ریه وسینوس حمله می‌کند و می‌تواند موجب تشدید آسم هم بشود. همچنین مشخص شده که عامل عفونت در بیماران مبتلا به لوسمی و دریافت‌کنندگان پیوند مغز استخوان است. موضوع دیگر این بود که در میان گونه‌های قارچی یافت شده در بالش‌ها کپک نان نیز به چشم می‌خورد. برخی از بالش‌ها هم حاوی انواع قارچی موجود در دیوارهای نمناک بودند. به گفته سرپرست این تحقیق در واقع یکاکوسیستم کوچک در درون بالش‌های که سر بر آن می‌گذاریم عمل می‌کند. وی می‌گوید از آنجا که افراد یک سوم طول زندگی خود را در حالت خواب می‌گذرانند و در تماس نزدیک با منبع بزرگ و متنوعی از قارچها نفس می‌کشند، یافته‌های فوق به ویژه برای افراد مبتلا به بیماری‌های تنفسی بخصوص آُسم و سینوزیت پیامدهای مهمی را به همراه دارد

هیره های گزنده یا مایت ها خارش زا

طول بدن هیره های گزنده بالغ (گونه ترومبیکولیده) حدود ۱ تا ۲ میلیمتر و گاها تا ۱.۰ میلیمتر و به رنگ قرمز روشن و یا قهوه ای مایل به قرمز با ظاهری مخملی هستند. نمف کوچکتر از بالغ و شبیه آن است. لارو که چیگر نامیده می شود، خیلی کوچک است و فقط ۳. ۰ -۱۵ .۰ میلیمتر طول دارد . و فقط لارو ها هستند که حیوانات و انسان را نیش می زند. بالغین و نمف ها در خاک زندگی کرده و از حشرات کوچک و هیره های دیگر و تخم آنها تغذیه می کنند. بعد از خروج از تخم ها، در طبیعت لاروها به سمت علفها و برگها و روی زمین می خزند و در آنجا منتظر می مانند تا میزبان مناسب (انسان یا حیوان) را پیدا کرده و به آن حمله کنند. در اماکن مسکونی مشاهده شده است که این هیره ها به صورت جالبی سازگاری پیدا کرده اند و مانند نحوه عمل در طبیعت بدون نیاز به خاک سیکل زندگی خود را طی می کنند و باعث خارش و گزش های پوستی می شوند. در انسان در قسمتهایی که لباس به بدن می چسبد بیشتر حمله می کنند. لارو به مدت دو روز تا یک ماه بسته به نوع هیره به پوست بدن میزبان و لابلای بخش کش باف لباس های زیر می چسبد و خونخواری می کند، سپس روی خاک ( و یا در اماکن انسانی روی فرش ، دشک… ) افتاده و به نمف و بعدبه بالغ بی خطر تبدیل می شود.
زیستگاه مناسب اولیه برای هیره ها مزارع، علف زار ها، نواحی بوته زار، مزارع متروکه برنج و جنگل های احیا نشده است. همچنین هیره های گزنده در پارکها ، باغها ، چمن زارها ، و مناطق مرطوب کناره های رودخانه ها و نهرها یافت می شوند.
گزش ممکن است سبب خارش شدید ، تحریک و التهاب پوست شود که بیشتر روی پاها ، روی شکم و دستها دیده می شود. در محل گزش، پوست کمی متورم شده و قرمز می شود. نقطه رمز در مرکز برامدگی، محل قرار گیری هیره است. چون هیره ها با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند، بیشت مردم تا زمانی که مورد گزش قرار نگرفته اند از حضور آنها بی خبر هستند.

هیره های مولد گال

گال یا جرب ( Scabies) یک بیماری عفونی خارش دار و عامل آن بندپایی از گروه �مایت�ها یا �هیره�ها به نام علمی �Sarcoptes scabiei� است. مایت ها موجوداتی شبیه کنه، اما بسیار کوچکتر و میکروسکوپی و ماده های آنها با اندازه ای در حدود ۳ میلی متر هستند . این بیماری شایع ترین بیماری پوستی خارش دار در جهان است و سالانه بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در دنیا به آن مبتلا می شوند. مایت نر که اندازه اش تقریباً نصف ماده است پس از بارور نمودن جنس ماده، بعد از مدت کوتاهی می میرد. محل زندگی انگل، داخل پوست بدن انسان است و پس از انتقال به میزبان، قسمت سطحی پوست بدن را به صورت عمودی سوراخ کرده سپس به ایجاد تونل در سطح افقی می پردازد، به طوری که در هر شبانه روز حدود ۳-۲ میلیمتر پیشروی می کند و تخمهایش را در داخل آن قرار می دهد. هیره ماده در طول زندگی ۴ تا ۵ هفته ای خود در داخل �نقب�های داخل جلدی حدود ۴۰ تا۵۰ تخم می گذارد که بعد از ۳ تا ۵ روز حدود ۱۰ درصد آنها باز می شوند و لاروهایی از آنها خارج می شوند که از سلولهای پوست تغذیه کرده و تونلهای جدیدی را ایجاد می کنند و نهایتاً به هیره بالغ تبدیل می شوند.دوره زندگی هیره از لارو تا تخم ۱۰ تا ۲۴ روز طول می کشد. راه اصلی انتقال، تماس نزدیک حداقل برای ۱۵ دقیقه با افراد آلوده و گاهی از طریق وسایل آلوده است.
این انگل هنگامی که روی پوست می نشیند، پوست را سوراخ می کند و به زیر پوست می رود. هیره در زیر پوست تونلهایی را حفر می کند و در آنها شروع به تخم ریزی می کند و کلاً زندگی اش در همین تونلها خلاصه می شود. تقریباً پس از گذشت یک ماه از ورود انگل به بدن بیمار کم کم او علایمی را در خود می بیند که هشدار دهنده گال است . نشانه اصلی بیماری خارش است. خارش معمولاً شبانه و شدید است و هنگام خواب در بستر که بدن شخص گرم می شود، اتفاق می افتد. انگلها بر اثر گرم شدن محیط و در بعضی مواقع با حمام کردن با آب گرم نیز فعال شده و خارش شروع می شود. علایم دیگر شامل ضایعات پوستی قرمز رنگ و برجسته، تورم موضعی، بثورات جلدی و تونلهای زیرپوستی به طول ۳ تا ۱۵ میلی متر است. دانه هایی به شکل مروارید که محتوی مایع شفاف بوده و هاله ای قرمز رنگ دور آن را احاطه کرده، روی پوست پدید می آیند و اندازه هر یک از دانه ها که به صورت تاول قابل دیدن است، معمولاً به اندازه ته سنجاق می باشد و ممکن است به علت خاراندن زیاد شکل خود را از دست داده و به صورت اثرات خراش مانند یا به صورت زخمهایی در محلهای آلوده دیده شود. هیره های اسکابیی نقاطی از بدن انسان که دارای پوست ظریف، چین خورده و مرطوب است مانند پشت و کف دستها، فضاهای بین انگشتان، مچ، آرنج، زیر بغل، و کشاله ران و نوک سینه را آلوده می کنند. در شیرخواران صورت، کف و قوزک پا نیز ممکن است درگیر شود. تشخیص قطعی با آزمایش ضایعات جلدی و مشاهده مایت در زیر میکروسکوپ صورت می گیرد.

هیره گرد و غبار خانگی

هیره های گرد و غبار خانگی (کمپلکس درماتوفاگوئیدس) در سراسر جهان پراکنده است. آنها خیلی کوچک هستند (۳.۰ میلیمتر) و در مبلمان منزل، رختخواب ، بالش و قالی زندگی می کنند. و از بقایای مواد آلی همچون فلس پوست و وسته های جدا شده تغذیهمی کنند. در بیشتر مردم تنفس گرد و غبار حاوی هیره ها ، مدفوع و دیگر فضولات و قارچهای مربوط به آنها باعث واکنش های حساسیتی از قبیل آسم و التهاب غشای موکوسی بینی و التهاب ها و خارش های پوستی می شود. تعداد زیادی از آلرژن های ناشی از هیره های گرد و غبار ممکن است بعد از مرتب کردن رختخواب وارد هوا شوند. برخی دیگر از هیره ها سبب واکنش های مشابه در افرادی می شوند که در مجاورت محصولات انباری، غلات و غذای حیوانات زندگی می کنند و به مایت های انباری مشهور هستند.

اهمیت پزشکی و مبارزه با مایت ها

همانطور که عنوان شد مایت ها بسته به گونه ای که به آن تعلق دارند تاثیرات مختلفی را بر سلامت می گذارند.
جهت درمان علاوه بر استفاده از کرمهای دور کننده استفاده از آنتی بیوتیک ها و ترکیبات آنتی هیستامین توصیه می گردد. مهمترین نکته در ابتلا به مایتها عدم خارش محل تحریک شده است. زیرا علاوه بر آسیب بر بافتهای پوستی سب تورم بیشتر و عفونت می گردد.
در خصوص حساسیت به مایتها می توان باآزمایش میزان غلظت مدفوع هیره (گوانین) موجود در گرد و غبار، غلظت آلرژن های هیره گرد و غبار را محاسبه کرد.
می توان با کاهش رطوبت اتاقها، بهبود تهویه و حذف گرد و غبار، هیره ها و قارچ های مربوط را کنترل کرد. اتاقهای خواب و نشیمن باید مرتب هوادهی شوند یا رطوبت آنها با اقدامات دیگر کاهش یابد، تکاندن رختخوابها و شستن مکرر ملافه ها و پتوها ، موجب کاهش دسترسی به غذا در نتیجه کاهش تعداد هیره ها می شود. استفاده از جارو برقی روی تختخوابها ،فرشها و مبلمان نیز موثر است . در آلودگی های شدید و خارش های ناراحت کننده مداوم می بایست سمپاشی انجام گیرد.حشره کشهای متداول که برای کنترل آفت بکار می روند به هیچ عنوان موثر نیستند اما یک فراورده خاص در دسترس است که وقتی برای ملافه ها، تشک ها، فرش ها و رویه بل ها به کار می رود ، هیره ها را از بین می برد.

تلفن تماس :

۰۲۱-۴۴۳۶۳۷۱۳
۰۲۱-۴۴۲۶۶۹۱۸
۰۲۱-۴۴۷۳۳۵۷۴
۰۲۱-۲۶۷۰۰۳۴۳
۰۲۱-۸۸۲۳۰۶۵۳

نشانی : شهران پایین تر از فلکه اول خیابان الغدیریک ساختمان سروستان شرکت خدماتی و سمپاشی پگاه ( شعبه غرب )

ایمیل : info@sprayer-pegahegharb.com

تلفن تماس مدیریت : ۰۹۱۲۶۱۶۸۱۸۷

آقای مهندس اینانلو